Symptomen Hepatitis B
Acute infectie met hepatitis B veroorzaakt algemene malaise: misselijkheid, braken, verlies van eetlust, lichte koorts en donkere urine.
Deze acute fase evolueert naar tekenen van leverziekte met geelzucht (gele oogrok, gele huid).
In de meeste gevallen duurt de ziekte enkele weken en genezen de mensen spontaan. In een minderheid van de gevallen krijgen de patiënten zeer ernstige leveronsteking (fulminante hepatitis) met zelfs leverfalen en de dood tot gevolg.
Soms gaat de ziekte onopgemerkt voorbij.
Chronische Hepatitis B
De meeste mensen genezen spontaan van hepatitis B binnen een periode van enkele maanden, maar in 5 tot 10 % van de gevallen wordt de ziekte chronisch en duurt ze langer dan 6 maanden.
Chronische infectie kan symptoomloos blijven of vage klachten veroorzaken zoals vermoeidheid, spier- en gewrichtspijn en pijn ter hoogte van de lever.
Chronische leverontsteking (chronische hepatitis) kan na verloop van jaren leiden tot cirrose (levercellen worden vervangen door littekenweefsel met blijvend functieverlies) en tot leverkanker.
Diagnose
De diagnose van hepatitis B wordt gesteld dmv bloedonderzoek. Door het bepalen van de verschillende eiwitten van het virus (antigenen) en de antilichamen die het immuunsysteem aanmaakt tegen het virus kan men vaststellen of er een actieve infectie is, dan wel of de patiënt immuniteit heeft door een eerder doorgemaakte infectie die intussen opgeklaard is.